رشد دلار به نرخ ها، رکود و ریسک بستگی دارد

دلار در نیمه اول سال 2022 عملکرد فوق العاده ای داشت – و به طور کلی در سال قبل. ستارگان بنیادی بین رژیم سختگیرانه پیشرو فدرال رزرو، تصورات بالشتک بیشتر برای اقتصاد ایالات متحده در میان پیش بینی ها از کندی رشد جهانی و قابل اعتماد بودن وضعیت پناهگاه امن مشهور این ارز، همسو بودند. همه این عناصر هنوز در نیمه دوم سال در حال بازی هستند، اما پتانسیل نسبی کاهش یافته است. علیرغم افزایش 75 امتیازی فدرال رزرو در ژوئن یا در خلال فروش شدید S&P 500 در نیمه اول همان ماه، به دنبال آن گرین بک، احتمالاً محدودیت هایی در حمایت از دلار برای ابعاد مختلف وجود دارد. آیا ارز معیار می تواند رالی باورنکردنی خود را به سرزمینی که در دو دهه گذشته نمودار نشده است گسترش دهد یا در حال یافتن اوج است؟

افزایش نرخ که منحصر به فرد نیست

در شش ماه گذشته، موضوع تورم از بحث‌های علمی میان اقتصاددانان به ترس‌های اصلی در مورد توانایی کشور در جذب رشد قیمت‌ها تغییر کرد که در چهار دهه گذشته مشاهده نشده است. در طول این دوره، فدرال رزرو از این اطمینان که تورم «گذرا» است به یک مبارزه عجولانه برای جلوگیری از صعود سخت سرسختانه حرکت کرد. بانک مرکزی با افزایش ۲۵ واحدی نرخ بهره در ماه مارس آغاز کرد که در نشست بعدی در ماه می به ۵۰ واحد افزایش یافت و سپس در گردهمایی ژوئن افزایش شدید ۷۵ واحدی (بزرگترین افزایش در دهه‌های اخیر) را افزایش داد. این یک حرکت سیاست تهاجمی با قیمت گذاری سوآپ در نقطه استراحت برای نرخ معیار در 3.59 درصد تا پایان سال با دامنه 1.50 تا 1.75 درصد در سه ماهه دوم است. این از نظر تاریخی فوق العاده است. و در خلاء، که شاید بتواند دلار را در یک مسیر صعودی ثابت نگه دارد.

با این حال، نرخ ارز خلاء نیست. بلکه بر مبنای نسبی تعیین می شوند. اگرچه فدرال رزرو در ابتدا برای مقابله با تورم در سال جاری حق بیمه قابل توجهی به دست آورد، بسیاری از دیگر همتایان اصلی آن در حال جبران هستند – یا قبلاً از چشم انداز ایالات متحده پیشی گرفته اند. پیش‌بینی‌های RBNZ و RBA نشان می‌دهند که نرخ‌های آن‌ها در پایان سال بالاتر از نرخ میانگین صندوق‌های فدرال رزرو می‌شوند، در حالی که BOC و BOE نسبتاً نزدیک هستند. گفته می‌شود، این سیاست‌های بانک مرکزی اروپا است که من را برای نفوذ دلار بیشتر مورد توجه قرار می‌دهد. در حالی که بانک مرکزی اروپا یکی از بدخواه ترین بانک های مرکزی در دهه گذشته بوده است، اما نشان دهنده تسلیم شدن در برابر تورم است. همانطور که گروه اروپایی (دومین گروه بزرگ) پیش بینی خود را افزایش می دهد، می تواند ارزش درک شده برای دلار را از طریق EURUSD به طور قابل توجهی کاهش دهد.

نمودار 1: موضع نسبی سیاست پولی

ساخته شده توسط جان کیکلایتر

ترس از رکود در حال افزایش است

نرخ بهره تنها تا جایی اهمیت دارد که بازارها به اندازه کافی سالم باشند تا بازدهی بالاتر را دنبال کنند. در محیطی که ترس غالب است، وعده‌های درآمدی بسیار بیشتری لازم است تا این تهدید را کاهش دهد که زیان‌های قابل‌توجهی ناشی از حفظ قرار گرفتن در معرض استثنایی در بازارها خواهد بود. روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری ریسک وجود دارد، اما خروجی سنتی اقتصاد کلان از طریق فعالیت‌های اقتصادی است. در پیش‌بینی‌های اقتصادی بهار صندوق بین‌المللی پول (به نام «WEO»)، کاهش رتبه جهانی در پیش‌بینی‌ها وجود داشت، اما ایالات متحده کاهش کمتری نسبت به اکثر همتایان دریافت کرد.

طبل کاهش اقتصادی در نیمه دوم سال بلندتر و بلندتر می شود، اما اولین آثار انقباض هنوز در داده های رسمی نشان داده نشده است. در عوض، سیگنال‌ها از نظرسنجی‌های احساسات (مثلاً مصرف‌کننده، کسب‌وکار، مدیران عامل و غیره) و همچنین برخی معیارهای بازار (به عنوان مثال، اسپرد بازدهی 2-10 خزانه داری ایالات متحده). با احساس تأثیر قریب‌الوقوع، وقتی صحبت از ضرر نسبی به میان می‌آید، خطر پراکندگی وجود دارد. به عبارت دیگر، ترس‌ها به یک اقتصاد یا اقتصاد دیگر مربوط نمی‌شوند، صرفاً درک جهانی از ریسک را به طور جمعی می‌سنجید. همانطور که ما شروع به مشاهده خوانش های رسمی از انقباض اقتصادی می کنیم که ممکن است به رکود کامل منجر شود، وضعیت نسبی را در بازی خواهیم دید. و با توجه به اینکه ایالات متحده و دلار در حال حاضر درک خاصی از انعطاف پذیری دارند، در حرکت رو به جلو بیشتر از دست دادن وجود دارد.

نمودار 2: علاقه جستجوی جهانی به عبارات کلیدی

منبع: Google Trends; آماده شده توسط جان کیکلایتر

جهان به دنبال چه میزان ایمنی است؟

با تداوم تورم، عقب نشینی تسهیلات مالی، کند شدن اقتصاد، شاهد رشد فزاینده بازار سرمایه خواهیم بود. در سطوح متوسط ​​ریسک گریزی، اشتها برای جستجوی ایمنی نسبی و بازگشت وجود دارد. این تفاوت ظریف ممکن است یک کشور/ارز با خط سیر اقتصادی قابل مقایسه با ایالات متحده اما نرخ بازدهی بیشتر را نشان دهد و سرمایه را به سمت دور کردن گرینبک هدایت کند. با این حال، هر چه ریسک گریزی شدیدتر رشد کند، حوزه پناهگاه های امن مربوطه کوچکتر می شود. در انتهای شدیدتر منحنی ریسک (ریسک گریزی)، دلار و بازارهای خزانه / پول ایالات متحده در رده “آخرین راه حل” طبقه بندی می شوند. زمانی که مهم ترین تصمیم نقدینگی و توانایی تثبیت سرمایه است، دلار از نظر تاریخی به وضعیت بهشتی که اغلب به آن اشاره می شود باز می گردد.

نمودار 3: موقعیت نسبی ریسک ارزها/دارایی های کلیدی

ایجاد شده توسط جان کیکلایتر

قابل توجه است، اگرچه بازارهای سهام ایالات متحده در نیمه اول سال 2022 به بازارهای نزولی سقوط کردند، اما هیچ احساس وحشتی در این حرکت وجود نداشت. من به دنبال اقداماتی مانند حرکت VIX تا 50 تا 70 یا افزایش بازدهی بازار اصلی به عنوان نشانه هایی از ورود این درجه از ترس به سیستم هستم. شایان ذکر است که چنین اقدامات شدید ترس مخرب هستند، اما دوره های کوتاه تری نیز هستند.